ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ

Η ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ απευθύνεται σε κάθε ενήλικα που βαδίζει στη ζωή, μοναχικά ή όχι, ελεύθερος και ανεξάρτητος ή δεσμευμένος και με υποχρεώσεις. Θεωρούμε ότι, αφού περάσαμε την εφηβεία, γνωρίζουμε και ποιοί είμαστε. Πιστεύουμε, ακόμα, ότι έχουμε κατακτήσει την εσωτερική ελευθερία, ίσως επειδή παίρνουμε τις δικές μας πλέον αποφάσεις. Στην πραγματικότητα όμως, έχουμε βρει μόνο την σκιά της. Ανακαλύπτοντας και άλλο από τον εαυτό μας, ανακαλύπτουμε και άλλο από τον Θεό. Ένας ασκητής έλεγε στον Θεό: "Θεέ μου, δείξε μου ποιός είμαι". Όταν πέρασε καιρός στην άσκηση και την προσευχή, και άρχισε να ανακαλύπτει τόσα για τον εαυτό του, η προσευχή του άλλαξε. Την συμπλήρωσε με το "Θεέ μου, τώρα δείξε μου ποιός είσαι". Δεν υπάρχει εαυτός χωρίς Θεό και Θεός χωρίς εαυτό. Μήπως, αντί να ψάχνουμε αποκλειστικά τον άγνωστό μας εαυτό, θα έπρεπε να ψάξουμε και τον άγνωστό μας Θεό; Αυτόν που, όταν τελειώνουν οι δικές μας δυνάμεις, τις συμπληρώνει Εκείνος; Αυτόν που, όταν τελειώνουν τα όριά μας, τα επεκτείνει Εκείνος; Αυτόν που, όταν η ζωή μας έχει γίνει συντρίμια, την αναστηλώνει Εκείνος; Γιατί...Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός!

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΜΑΣ



-Μα πιο ανόητος από τον υπερήφανο υπάρχει; Τελικά η υπερηφάνεια γελοιοποιεί τον άνθρωπο



Όποιος θέλει να προβάλλη τον εαυτό του, τελικά γελοιοποιείται


Θυμάμαι, όταν ήμουν στο Σινά, είχε έρθει ένας παπάς που τον έλεγαν Σάββα. Ήταν λίγο κενόδοξος, είχε και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.
Μια μέρα οι Βεδουίνοι ανέβαζαν στο μοναστήρι ένα βαρύ πράγμα με το βίντσι και, καθώς το σήκωναν, φώναζαν, για να συγχρονισθούν, «σάουα-σάουα», δηλαδή «όλοι μαζί». Τους άκουσε ο παπα-Σάββας κι έτρεξε αμέσως έξω. «Βρε, ακόμη δεν ήρθα, λέει, και "Σάββα" φωνάζουν! Και εδώ όλοι με έμαθαν!». Νόμιζε ότι οι Βεδουίνοι φώναζαν «Σάββα, Σάββα»! Μόλις το άκουσα ,με έπιασαν τα γέλια! Είναι να μη γελάσης; Όπως δουλεύει το μυαλό του ανθρώπου, έτσι τα ερμηνεύει όλα ...; Άμα ο άνθρωπος είναι λίγο φαντασμένος, όλα φαντασμένα τα ερμηνεύει.
-Γέροντα, από υπερηφάνεια το κάνει;
-Είναι αιχμάλωτος στην κενοδοξία ,τον κλέβει και η φαντασία και φθάνει μετά ...; Μου έλεγε ένας μοναχός πως, όταν ήταν λαϊκός, είχε δώσει σε κάποιον ένα επίσημο επανωφόρι. Μια μέρα που βρέθηκαν μαζί σε μια συντροφιά, εκείνος το φορούσε, οπότε κάποια στιγμή λέει: «Αυτό το παλτό ξέρετε από πού το έχω; Από το Παρίσι! Αν ξέρατε και πόσο το αγόρασα!». Και να είναι εκεί μπροστά και ο άλλος που του έδωσε το επανωφόρι ευλογία!

-Καλά, Γέροντα, ανόητος ήταν;

-Μα πιο ανόητος από τον υπερήφανο υπάρχει; Τελικά η υπερηφάνεια γελοιοποιεί τον άνθρωπο.

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ





Όλοι έχουμε πάθη κληρονομικά, αλλά αυτά δεν μας βλάπτουν. Είναι όπως ένας γεννιέται λ.χ. Με μια ελιά στο πρόσωπο




Να μην ανοίγουμε συζήτηση με το ταγκαλάκι.{Διαβολακι}
Όλοι έχουμε πάθη κληρονομικά, αλλά αυτά δεν μας βλάπτουν. Είναι όπως ένας γεννιέται λ.χ. Με μια ελιά στο πρόσωπο. Αυτή και ομορφιά του δίνει, αν όμως την ξεσκαλίση, μπορεί να δημιουργηθή καρκίνος
. Να μην αφήνουμε τον διάβολο να ξεσκαλίζη τα πάθη. Αν τον αφήσουμε να ξεσκαλίζη την αδυναμία μας, δημιουργείται “καρκίνος”.
Πρέπει να έχουμε την πνευματική λεβεντιά, να περιφρονούμε τον διάβολο και όλα τα πονηρά του τηλεγραφήματα -τους λογισμούς- και να μην ανοίγουμε συζήτηση μαζί του. Όλοι οι δικηγόροι να μαζευτούν, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μικρό διαβολάκι. Για να κόψουμε τις σχέσεις με τον πειρασμό και να αποφύγουμε τους πειρασμούς, πολύ βοηθάει το να κόψουμε τις συζητήσεις μαζί του. μας συνέβη κάτι; Μας αδίκησαν; Μας έβρισαν; Να εξετάσουμε αν σφάλαμε. Αν δεν σφάλαμε, έχουμε μισθό. Δεν χρειάζεται συνέχεια. Όποιος συνεχίζει να συζητάη με το ταγκαλάκι, του πλέκει μετά δαντέλλα (4) και τον αναστατώνει. Τον κάνει να τα εξετάζη με την ταγκαλίστικη νομική και τον αγριεύει.
Θυμάμαι, όταν είχαν φύγει οι Ιταλοί, είχαν αφήσει μέσα σε σκηνές λοφίσκους από χειροβομβίδες, τα δε μπαρούτια ήταν ολόκληροι λόφοι. Πήγαιναν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις σκηνές. Τα παιδιά έπαιζαν με τις χειροβομβίδες και πόσα, τα καημένα, σκοτώθηκαν! Με τις χειροβομβίδες να παίξουν! Έτσι και με τον διάβολο παιχνίδια θα κάνουμε;

Δηλαδή το ταγκαλάκι δίνει στον άνθρωπο λεπτό εργόχειρο, του βάζει λογισμούς, για να ασχολήται συνέχεια και να είναι ταραγμένος, ώστε να μην μπορή να εργασθή πνευματικά, και τον αποδυναμώνει.

(ΛΟΓΟΙ Α’ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...