ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ

Η ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ απευθύνεται σε κάθε ενήλικα που βαδίζει στη ζωή, μοναχικά ή όχι, ελεύθερος και ανεξάρτητος ή δεσμευμένος και με υποχρεώσεις. Θεωρούμε ότι, αφού περάσαμε την εφηβεία, γνωρίζουμε και ποιοί είμαστε. Πιστεύουμε, ακόμα, ότι έχουμε κατακτήσει την εσωτερική ελευθερία, ίσως επειδή παίρνουμε τις δικές μας πλέον αποφάσεις. Στην πραγματικότητα όμως, έχουμε βρει μόνο την σκιά της. Ανακαλύπτοντας και άλλο από τον εαυτό μας, ανακαλύπτουμε και άλλο από τον Θεό. Ένας ασκητής έλεγε στον Θεό: "Θεέ μου, δείξε μου ποιός είμαι". Όταν πέρασε καιρός στην άσκηση και την προσευχή, και άρχισε να ανακαλύπτει τόσα για τον εαυτό του, η προσευχή του άλλαξε. Την συμπλήρωσε με το "Θεέ μου, τώρα δείξε μου ποιός είσαι". Δεν υπάρχει εαυτός χωρίς Θεό και Θεός χωρίς εαυτό. Μήπως, αντί να ψάχνουμε αποκλειστικά τον άγνωστό μας εαυτό, θα έπρεπε να ψάξουμε και τον άγνωστό μας Θεό; Αυτόν που, όταν τελειώνουν οι δικές μας δυνάμεις, τις συμπληρώνει Εκείνος; Αυτόν που, όταν τελειώνουν τα όριά μας, τα επεκτείνει Εκείνος; Αυτόν που, όταν η ζωή μας έχει γίνει συντρίμια, την αναστηλώνει Εκείνος; Γιατί...Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός!

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΚΑΝΕ ΜΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!

Είμαστε πάντοτε απασχολημένοι και κουρασμένοι. Με έλλειψη χρόνου για τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τα παιδιά μας. Παρ' όλα αυτά, χρόνο βρίσκουμε για μικροπράγματα τα οποία θεωρούμε απαραίτητα, είναι όμως; Και με τι αντίτιμο; Ειδικά για τις πιο τρυφερές ψυχούλες τις οποίες έχουμε αναλάβει, ως γονείς, να καθοδηγήσουμε:




Θεέ μου κάνε με...τηλεόραση (έκθεση παιδιού Β δημοτικού)
"ΘΕΕ ΜΟΥ, ΑΠΟΨΕ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ.

ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΧΩΡΟ .ΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ.ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Η ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ.ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, ΘΑΧΩ ΤΗ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ.ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΜΕΝΗ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕ ΑΓΝΟΕΙ...ΘΕΛΩ Τ'ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΩΡΕΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ,ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΜΕΝΑ.ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ, ΚΑΝΕ ΜΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΟΛΟΥΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ.ΘΕΕ ΜΟΥ ΔΕ ΖΗΤΏ ΠΟΛΛΑ..ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΓΙΝΩ ΣΑ ΜΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!".Την δασκάλα που την διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει. Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη είδε και...-Τι συμβαίνει; τη ρώτησε.-Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου, του απάντησε.-Θεέ μου, το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί, απάντησε με λυπη ο σύζυγος!Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:-Αυτή η έκθεση είναι του γυιού μας!.."Έκθεση από μαθητή Δευτέρας δημοτικού με θέμα: " ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ".


http://www.constantinosa.gr

Το βρήκαμε αναρτημένο στο ιστολόγιο ΦΙΛΟΙ ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ - ΠΑΝΤΕΙΧΙΟΥ. Περιέχει αξιόλογο υλικό και ιστορίες που μας διδάσκουν. Κοιτάξτε στις στήλες δεξιά και αριστερά με ενδιαφέρουσες αναρτήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...